|
|
|
| |
|
 |
Κώστας Στάθης (1913 - 1987) |
| |
|
| |
Γεννήθηκε στο χωριό Ασκάς της επαρχίας
Λευκωσίας. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στη
συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας
(1936 - 1941). Την τέχνη της ζωγραφικής τη διδάχτηκε από
τους μεγάλους καλλιτέχνες καθηγητές του, τον Ιωάννη
Κισσονέργη, τον Αδαμάντιο Διαμαντή, τον Γιάννη Κεφαλληνό.
Επέστρεψε στην Κύπρο χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές
του,
λόγω της Γερμανικής κατοχής και σοβαρών οικονομικών
δυσκολιών. Εκείνη την εποχή η εικαστική κίνηση του
νησιού, όπως και οι Τέχνες γενικότερα, βρισκόντουσαν
ακόμη στα σπάργανα. Αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στην
εξεύρεση εργασίας όπου τελικά εργάστηκε για λίγο ως
σχεδιαστής στο Γραφείο Δημοσίων Πληροφοριών, στη
φιλοτέχνηση αφισών και άλλων εντύπων. Στη συνέχεια
υπηρέτησε για δύο χρόνια ως καθηγητής Τέχνης στο
Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Μελκονιάν (1941 - 1942 και 1942
- 1943). Το 1943 και για τέσσερα χρόνια δημιούργησε -με
βάση την εμπειρία που είχε αποκτήσει στην Αθήνα
εργαζόμενος σε υφαντουργείο- ένα πρωτοποριακό
υφαντουργείο στη Λευκωσία αξιοποιώντας τη μεγάλη ανάγκη
που δημιουργήθηκε λόγω του πολέμου αφού πολλά είδη
υφασμάτων είχαν πάψει να εισάγονται από το εξωτερικό.
Προς το τέλος του 1947 οι δουλειές στο υφαντουργείο δεν
πήγαιναν πολύ καλά με αποτέλεσμα να κλείσει.
Παράλληλα με τις πιο πάνω ενασχολήσεις του ζωγράφιζε
ασταμάτητα δημιουργώντας δικές του πρωτότυπες εικαστικές
προτάσεις σε μια εποχή δύσκολη για τη ζωγραφική τέχνη.
Ωστόσο οι πολύ θετικές κριτικές με τις οποίες υποδέχτηκε
τον Κώστα Στάθη η τότε διανόηση – από την πρώτη του
προσωπική έκθεση και μετά- προοιώνιζαν μια πολλά
υποσχόμενη δημιουργική πορεία. Έργα του κοσμούσαν γνωστά
σπίτια της Λευκωσίας, είτε αγορασμένα στις εκθέσεις του
είτε χαρισμένα από τον ίδιο.
Το καλοκαίρι του 1936 πριν φύγει για τις σπουδές του
στην Αθήνα ο Κώστας Στάθης πραγματοποίησε την πρώτη
ατομική του έκθεση με τριάντα έργα, στο αθλητικό
σωματείο ΑΠΟΕΛ. Η έκθεση σημείωσε μεγάλη επιτυχία και τα
σχόλια ήταν πολύ θετικά. Ένα εγκωμιαστικό άρθρο έγραψε ο
Τεύκρος Ανθίας στην εφημερίδα «Πρωϊνή» (9 Ιουλίου 1936),
αναφέροντας ότι η έκθεση αποτέλεσε την πιο αληθινή
δικαίωση των προβλέψεών του για τον νεαρό ζωγράφο. Δύο
χρόνια αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1938 ο Κώστας Στάθης
οργάνωσε ξανά ατομική έκθεση ζωγραφικής στο ΑΠΟΕΛ με
πιθανό κίνητρο την οικονομική ενίσχυση των σπουδών του.
Το Μάρτιο του 1940 συμμετείχε μαζί με άλλους έλληνες
καλλιτέχνες στην Τρίτη Ετήσια Ομαδική Έκθεση της «Συντροφιάς
Καλλιτεχνών» στον «Παρνασσό». Την ίδια χρονιά, με την
ίδια ομάδα εξέθεσε έργα του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Ένα χρόνο μετά το τέλος της κατοχής στην Ελλάδα ο
ζωγράφος επέστρεψε στην Αθήνα (15 Ιανουαρίου 1946) για
να συνεχίσει τις σπουδές του και να πάρει το πτυχίο του
κάτι που δεν έγινε τελικά κατορθωτό και γύρισε στην
Κύπρο 6 μήνες αργότερα. Λίγο καιρό μετά, το 1947
συμμετείχε στην Ετήσια Κυπριακή Έκθεση Τέχνης.
Το 1948 όταν ήταν μόλις 35 χρονών μια σοβαρή ψυχική
ασθένεια τον καθήλωσε. Άρχισε να μελαγχολεί, να
κλείνεται στον εαυτό του, να χάνεται στην κατάθλιψη και
την απομόνωση. Αποσύρθηκε το 1950 στο χωριό του, τον
Ασκά, εγκαταλειμμένος και απομονωμένος, συνεχίζοντας
όμως να δημιουργεί αδιάκοπα σε μια μοναχική πορεία μέχρι
τον θάνατο του, το 1987, παραμένοντας δυστυχώς και
αδίκως στην αφάνεια.
Ωστόσο κατά τη δεκαετία του ’60 πήρε μέρος σε έκθεση που
οργάνωσε το περιοδικό «Κυπριακά Χρονικά» και το 1965
εξέθεσε έργα του στη Δεύτερη Παγκύπρια Έκθεση Κυπρίων
Καλλιτεχνών.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΕΚΑΤΕ και άφησε πλούσιο έργο,
αλλά η αναγνώριση δεν ήρθε ποτέ ενόσω ο καλλιτέχνης
βρισκόταν εν ζωή. |
| |
|
| |
|
 |
Kostas Stathis (1913 -
1987) |
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
 |
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
| |
|
| |
|
| |
| |
|
| |
|
|
|
