Ο Ρήνος Στεφανή είναι Κύπριος εικαστικός καλλιτέχνης που ζει κι εργάζεται στην Τάλα της Πάφου. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε μουσεία και διεθνείς εκθέσεις όπως η Μπιενάλε Πεκίνου, Κίνα, Μπιενάλε Μεσογειακών Χωρών, Τύνιδα και η Galerie Inge Baecker, Γερμανία. Έχει επίσης παρουσιάσει στην Ισπανία, Ρωσία, Αίγυπτο, Ελλάδα, Αγγλία, Κουβέιτ, Κολομβία, Πολωνία κλπ. Η δουλειά του περιλαμβάνει ζωγραφική, σχέδια, εγκαταστάσεις και περφόρμανς. Το 1990 εισήγαγε στη Κύπρο ένα είδος εικαστικού δρώμενου με την ονομασία «Πράξεις». Η ζωγραφική του αλλά και οι Πράξεις, performance κι εγκαταστάσεις του διαπνέονται από μια διάθεση πολιτικοποίησης η οποία εντοπίζεται στη συνεχή διερεύνηση και διαπραγμάτευση της ανθρώπινης συνθήκης: των ερωτικών, υπαρξιακών και οικολογικών αγωνιών και αδιεξόδων, και της προσπάθειας εξεύρεσης διεξόδου, αλλά και της επιθυμίας για προσωπική ολοκλήρωση. Τα παραπάνω εμφανίζονται με μια διφορούμενη διάθεση· κωμικοτραγική, με χιούμορ, με συμπάθεια ή καυστικότητα, αλλά και μ’ αισθησιασμό. Οι πιο γνωστοί κύκλοι της ζωγραφικής του είναι οι Ακροβάτες, Χορευτές τα Ερωτικά και οι Εξωγραφίες. Η σταυρόσχημη φιγούρα του χορευτή (συρτάκι) έχει καταστεί το πιο χαρακτηριστικό σύμβολο της δουλειάς του.   

Rinos Stefani is a Cypriot visual artist who lives and works in Tala, Paphos. His work has been shown in numerous museums and international exhibitions including Beijing Biennale China, Mediterranean Art Biennale Tunis and the Gallerie Inge Baecker, Bad Munstereifel, Germany. He has also shown his work in Spain, Russia, Egypt, Greece, UK, Kuwait, Colombia, Poland etc.  He uses a variety of media, including painting, drawing and installations. In 1990 he introduced a form of performance in Cyprus under the name “Praxeis”. His paintings as well as his Praxeis, performance and installations are imbued with a political intent. This derives from the continuous exploration and negotiation of the human condition: of erotic, existential and ecological anxieties and dead-ends, but also of the effort for a way out, and of the desire for personal fulfilment. All of these are manifested in a mood of ambivalence, comical as much as tragic, with a sense of humour, sympathy or caustic critique, as well as in a prevalent sensuality. The most known series of his paintings are: Acrobats, Dancers, Erotica, Exographies.  The cruciform (sirtaki) dancer has become the most characteristic metaphor of his imagery.