Καβάλα, 1877/82 - 1963. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν συμφωνεί ως προς το χρόνο γέννησης του ζωγράφου και έχουν διατυπωθεί αρκετές και διαφορετικές χρονολογίες.

Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο Καλών Τεχνών (1900 - 1904), με δάσκαλους τους Νικηφόρο Λύτρα και Γ. Ροϊλό. Το 1906 συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου.

Το 1929 εκλέχτηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα όπου δίδαξε μέχρι το 1953. Στο εργαστήριό του, μαθήτευσαν πολλοί μετέπειτα μεγάλοι Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο ζωγράφος Φώτης Ζαχαρίου, ο χαράκτης Τηλέμαχος Κάνθος, ο γλύπτης Χρήστος Καπράλος, οι ζωγράφοι Γιώργος Μανουσάκης, Γιάννης Μόραλης, Γιάννης Σπυρόπουλος, κ.ά.

Στις τοπιογραφίες  του είναι περισσότερο ελεύθερος, γιατί δίνει μεγάλη πρωτοβουλία στο φως, που αλλάζει σε μεγάλο βαθμό την χρωματική κλίμακα των έργων του και τον οδηγεί σε μια ιμπρεσιονιστικής υφής ζωγραφική εκτέλεση. Παρουσίασε το έργο του σε αρκετές εκθέσεις..

Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στην Πινακοθήκη Σχολής Ευελπίδων, στο Πολεμικό Μουσείο, στις Συλλ. Κουτλίδη, Λεβέντη κ.α.

Το 1952, η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1959 τον εξέλεξε τακτικό της μέλος

Σημειώσεις:
Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών / Εκδοτικός Οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ»