|
|
|
| |
|
 |
Νίκος Εγγονόπουλος (1910 - 1985) |
| |
|
| |
Ο Νίκος Εγγονόπουλος (21 Οκτωβρίου 1907 –
31 Οκτωβρίου 1985) ήταν Έλληνας Καθηγητής του Ε.Μ.
Πολυτεχνείου, ζωγράφος, σκηνογράφος και ποιητής.
Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους της γενιάς
του 30′ ενώ αποτέλεσε και έναν από τους κύριους
εκφραστές του υπερρεαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Το
έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις, κριτικές
μελέτες και δοκίμια.Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1907 στην
Αθήνα και πραγματοποίησε τις βασικές του σπουδές,
εσωτερικός σε Λύκειο του Παρισιού. Το 1927 υπηρέτησε την
στρατιωτική του θητεία και μετά την απόλυσή του
εργάστηκε ως μεταφραστής σε τράπεζα και γραφέας στο
Πανεπιστήμιο, ενώ το 1930 διορίστηκε στο Υπουργείο
Δημοσίων Έργων ως σχεδιαστής στη Διεύθυνση Σχεδίων
Πόλεων. Το 1932 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών όπου
μαθήτευσε κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη ενώ παράλληλα
παρακολούθησε μαθήματα βυζαντινής τέχνης και στο
εργαστήριο του Φώτη Κόντογλου και Α.Ξυγγόπουλου, μαζί με
τον Γιάννη Τσαρούχη. Έκανε ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι,
Βιέννη, Μόναχο και Ιταλία. Δίδαξε στη Σχολή αρχιτεκτόνων
του Ε.Μ.Π., ζωγραφική, ιστορία της τέχνης και
σκηνογραφία από το 1938, διαδοχικά ως επιμελητής,
έκτακτος, μόνιμος και τακτικός καθηγητής. Την ίδια
περίοδο γνωρίστηκε με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες,
μεταξύ των οποίων ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Γιάννης
Μόραλης και ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Σε όλο το διάστημα
των σπουδών ζωγραφικής, ο Εγγονόπουλος παρέμεινε στην
θέση του στο Υπουργείο και το 1934 τοποθετήθηκε στην
Τοπογραφική Υπηρεσία όπου μετά έξι χρόνια μονιμοποιήθηκε
με τον βαθμό του Σχεδιαστή Α’ Τάξεως. Τα πρώτα δείγματα
της ζωγραφικής του παρουσιάστηκαν το 1938 στην Έκθεση
Τέχνη της Νεοελληνικής Παραδόσεως και αποτελούσαν έργα
που απεικόνιζαν παλαιά σπίτια της Δυτικής Μακεδονίας.
Την ίδια χρονιά σημειώθηκε και η είσοδος του στα
ελληνικά γράμματα, αρχικά με την δημοσίευση μεταφράσεων
σε ποιήματα του Τριστάν Τζαρά και λίγο αργότερα, τον
Ιούνιο του 1938, την κυκλοφορία της πρώτης του ποιητικής
συλλογής με τον τίτλο Μην ομιλείτε εις τον οδηγό. Το
Σεπτέμβριο του 1939 εκδόθηκε η δεύτερη ποιητική συλλογή
του Τα Κλειδοκύμβαλα της Σιωπής ενώ το Νοέμβριο
πραγματοποιήθηκε η πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του,
στο σπίτι του Νίκου Καλαμάρη. Την ίδια περίοδο εργάστηκε
για την παράσταση της Ηλέκτρας του Σοφοκλή στο Θέατρο
Κοτοπούλη, σχεδιάζοντας τα κοστούμια των ηθοποιών και
συμμετείχε σε ομαδική έκθεση Ελλήνων καλλιτεχνών στη Νέα
Υόρκη. Το 1945 αποσπάστηκε στο Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχνείο ως βοηθός στην έδρα Διακοσμητικής και
Ελευθέρου Σχεδίου, θέση που διατήρησε μέχρι το 1956. Στα
1949 συμμετείχε στην ίδρυση του καλλιτεχνικού ομίλου
Αρμός με σκοπό την προώθηση μιας σύγχρονης αισθητικής
πρότασης στον ελληνικό χώρο, μαζί με άλλα μέλη στα οποία
περιλαμβάνονταν οι ζωγράφοι Χατζηκυριάκος-Γκίκας,
Μόραλης και Τσαρούχης. Παράλληλα εργάστηκε στο Υπουργείο
Οικισμού και Ανοικοδομήσεως και σε συνεργασία με την
αρχιτεκτονική ομάδα του Πικιώνη σχεδιάζε νέα κτίρια. Τα
επόμενα χρόνια, συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις
ενώ το 1954 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 27η Μπιενάλε της
Βενετίας με συνολικά 72 έργα του. Την ίδια περίοδο,
εκλέχθηκε μόνιμος επιμελητής του Πολυτεχνείου και
παραιτήθηκε οριστικά από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Το
1958 του απονεμήθηκε το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης
του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας για την ποιητική συλλογή
Εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω ενώ το 1966 τιμήθηκε για το
ζωγραφικό του έργο από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Β΄ με το
παράσημο Χρυσούς Σταυρός του Γεωργίου Α’. Το κρατικό
βραβείο ποίησης θα του απονεμηθεί αργότερα για δεύτερη
φορά το 1979 καθώς και το παράσημο του Ταξιάρχη του
Φοίνικος. Υπήρξε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου,
της Ελληνικής Εταιρίας Αισθητικής, της Societe
Europeennee de Culture κ.ά. Μιλούσε αγγλικά, γαλλικά και
ιταλικά. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (οδού
Αναγνωστοπούλου). Πίνακές του υπάρχουν στην Εθνική
Πινακοθήκη, στις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθηνών, Ρόδου,
Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο Θεάτρου στο Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχνείο και σε ιδιωτικές συλλογές.
Πηγή:
paletaart |
| |
|
| |
|
 |
Nikos Eggonopoulos (1910
- 1985)
|
| |
|
| |
He studied at the School of
Fine Arts in Athens (1932-1938). Close to Fotis
Kontoglou and Alexandros Xyngopoulos, he came into
contactwith the traditions of Byzantine and
Post-Byzantine art. He worked, alongside Yannis
Tsarouchis, on the monumental fresco made inKontoglou’s
house. He travelled to Europe and made independent art
studies in Munich and various cities in Italy. From 1945
he worked asassistant to the architect Dimitris Pikionis
at the National Technical University in Athens; in 1956,
he was elected associate professor andin 1967 professor
at the School of Architecture. His solo exhibition in
1939 caused a critical uproar. He participated in the
Venice Biennale(1954) and the Sao Paulo Bienal (1955),
as well as in all the exhibitions held by the ‘Armos’
group of artists, of which he was a founding
member(1964). He received the first Greek state prize
for poetry (1958, 1979) and the Gold Cross of King
George I for his painting (1966). He alsoworked as a
stage designer and book illustrator, and published
essays on art. An intellectually diverse figure of
post-war Greece, he is regarded as the pre-eminent
exponent of Surrealism. His painting combines, in
anunconventional and absurd manner, elements and images
from across the spectrum of Greek history and tradition.
Source: leventisgallery.org |
| |
|
| |
|
 |
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
|
